کمدی مهدویان و عطاران به مشکل خورد؟/ فجر ۳۹ بدون شیشلیک

محتوای سیاسی فیلم “شیشلیک” محمدحسین مهدویان برای این کارگردان دردسرساز شده است.

در هفته‌های اخیر در فهرست فیلم‌هایی که در جشنواره سی‌ونهم فیلم فجر شرکت خواهند کرد، به فیلم “شیشلیک” محمدحسین مهدویان نیز اشاره شده است. فیلمی که گفته می‌شود به‌خصوص از نظر نگاه سیاسی خاصش تفاوت‌های عمیق و معناداری با فیلم‌های قبلی کارگردان “ایستاده در غبار”، “ماجرای نیمروز”، “رد خون” و “لاتاری” و حتی “درخت گردو” دارد. نکته جالب اما اینکه این تفاوت‌ها ظاهرا چندان به مذاق طرفداران سابق مهدویان خوش نیامده است؛ یا به عبارت بهتر به نظر می‌رسد که محتوای سیاسی “شیشلیک” مهدویان برایش دردسرساز شده است.

شیشلیک بی شیشلیک

در روزهای اخیر منابع زیادی در فضای مجازی از آماده‌شدن نسخه نهایی و آماده نمایش فیلم “شیشلیک” نوشته‌اند. این اما در حالی است که برخلاف جو غالب موجود در میان سینماگرانی که مشتاق رساندن فیلم‌شان به دوره سی‌ونهم جشنواره فیلم فجر هستند (که با توجه به کمبود فیلم، بسیاری به شوخی می‌گویند که تمام فیلم‌های شرکت‌کننده در این دوره با سیمرغ پذیرایی خواهند شد) محمدحسین مهدویان هنوز فرم حضور در جشنواره فجر را پر نکرده و به عبارتی دیگر هنوز “شیشلیک”اش را به جشنواره ارایه نداده است. دلیل این امر از نگاه کارشناسان سینما و رسانه می‌تواند نارضایتی مهدویان از کیفیت فیلمش، هراس کارگردان از ایجاد حاشیه پیرامون فیلمش و ایجاد آسیب در زمان اکران و البته مخالفت نهادهای فرهنگی و برگزارکنندگان جشنواره با نمایش “شیشلیک” در جشنواره باشد. سه دلیل کاملا متفاوت که البته گفته می‌شود سومین دلیل قرابت بیشتری با واقعیت دارد و “شیشلیک” به رغم تمایل مهدویان برای شرکت در جشنواره، به دلیل مخالفت نهادهایی خاص و البته مدیران جشنواره فعلا اجازه حضور در  جشنواره سی‌ونهم را ندارد. یا همان‌طور که خبرنگاری توییت زده: “ظاهرا به‌دلیل برداشت‌های سیاسی از محتوای فیلم، “شیشلیک” برای حضور در جشنواره فجر با مشکل مواجه شده و مدیران جشنواره هم با توجه به حواشی احتمالی تمایلی برای پیگیری وضعیت فیلم ندارند.”

چرا شیشلیک بی شیشلیک؟!

“شیشلیک” به تهیه‌کنندگی محمدرضا منصوری، کارگردانی محمدحسین مهدویان و بازی رضا عطاران، پژمان جمشیدی، جمشید هاشم‌پور، ژاله صامتی، وحید رهبانی، مه‌لقا باقری و عباس جمشیدی‌فر جدیدترین فیلم محمدحسین مهدویان است. فیلمی که به عنوان اولین کمدی مهدویان پس از چند تجربه سیاسی حساسیت‌های زیادی ایجاد کرده و بسیاری منتظرند ببینند که آیا تغییر ژانر کارگردان فیلم‌های ایدئولوژیک- تاریخی چند سال اخیر به تغییر نگاه فیلم‌هایش هم انجامیده است یا نه؛ به‌خصوص که این فیلم با فیلمنامه‌ای از امیرمهدی ژوله یک تجربه متفاوت به نظر می‌رسد و همین هم باعث شده بسیاری منتظر تماشایش باشند و بسیاری دیگر نیز از مدت‌ها پیش از نمایش فیلم شمشیرهایشان را علیه آن از رو بسته باشند. چنان که یکی از سایت‌های سیاسی اصولگرا ادعا کرده که “مهدویان برای جداشدن از گذشته‌اش شیشلیک را ساخته، محصولی که دیدگاهی کاملا معارض با اهداف همان سامانه‌های فرهنگی دارد که پیش از این مهدویان با آنها همکاری داشت.”

ظاهرا این‌که مهدویان در فیلم “شیشلیک” کارگران هفت‌تپه و معترضانی از این دست را در ذهن مخاطبان تداعی کرده، یا کارگری را تصویر کرده که درنهایت موفق می‌شود با پول دیه همسرش فرزندانش را به رستوران ببرد تا شیشلیک بخورند، به مذاق خیلی‌ها خوش نیامده و همین هم حضور این فیلم را در جشنواره پیش‌ رو با موانع زیادی مواجه کرده است. موانعی مانند سانسور، توقیف و البته تحقیر – چنان که در بسیاری از رسانه‌ها “شیشلیک” را یک فیلم آبگوشتی ضعیف توصیف کرده‌اند که معنای دیگر فیلم گیشه‌ای است. ادعایی که البته سینماگری مانند فریدون جیرانی آن را رد می‌کند و می‌گوید که “شیشلیک یک فیلم کمدی اجتماعی است، فیلمنامه بسیار خوبی از مهدی ژوله دارد که این تبلیغ را بکنم که جزو فیلمنامه‌های کمدی اجتماعی قشنگ امسال است”؛ تا اولین گام‌های بازگشت محمدحسین مهدویان به سمت یک سینمای مماس با علایق و سلایق و افکار مردم با حمایت حامی سرشناسی مانند فریدون جیرانی همراه شده باشد.