ورم یا آماس ممکن است در تمامی اعضای بدن مشاهده شود، اما به طور معمول دستها، پاها و مچ پاها دچار این عارضه می شوند.

ورم و آماس زمانی اتفاق می افتد که آب اضافی در بافت های بدن انباشته می شود. عوامل مختلفی از جمله گرما، ورزش و بیماری های جسمی ممکن است در بروز این عارضه نقش داشته باشند.

درحالیکه ورم دست ها معمولا موضوعی نگران کننده نیست، گاهی اوقات می تواند نشانه بیماری نهفته ای باشد که لازم است فرد تحت درمان قرار گیرد.

ورزش:

حرکات ورزشی جریان خون به قلب، ریه و ماهیچه ها را افزایش می دهد. همچنین ممکن است جریان خون به دستها را کاهش داده و موجب سردی آنها شود. در برخی مواقع عروق خونی در دستها برای مقابله با این شرایط دچار انبساط شده که در نهایت دستها ورم می کنند. علاوه بر این، ورزش کردن موجب می شود تا ماهیچه ها حرارت تولید کنند.

در واکنش به این شرایط، بدن خون را به سمت عروق نزدیک به سطح بدن هدایت می کند تا بخشی از این حرارت را خارج کند. این فرایند موجب می شود فرد دچار تعریق شود، اما گاهی اوقات ممکن است موجب ورم دست ها شود.

هوای گرم:

در مواقعی که فرد در معرض حرارت بالا قرار می گیرد، بدن فرایند خنک سازی و کاهش دما را آغاز می کند. به طور معمول، بدن خون گرم را به سمت سطح پوست هدایت می کند که با تعریق کردن دمای بدن کاهش پیدا می کند. در روزهای گرم و مرطوب این فرایند به درستی طی نمی شود. در نتیجه ممکن است آب به جای اینکه از طریق تعریق بخار شود در دست ها انباشته شود.

زیاده روی در مصرف نمک: کلیه ها در تمام طول روز، خون را تصفیه می کنند و سموم و مواد غیر ضروری را به سمت مثانه هدایت می کنند. مصرف زیاد نمک باعث می شود تا کلیه ها به سختی بتوانند میزان آب اضافی را تصفیه کنند. در این شرایط ممکن است آب در سیستم بدن انباشته شود و در نقاطی از بدن از جمله دست ها جمع شود.

ورم لنفاوی: این بیماری بیشتر در میان افرادی مشاهده می شود که غدد لنفاوی آنان طی عمل جراحی برداشته شده یا به دلیل درمان سرطان، آسیب دیده است. در بیماران مبتلا به سرطان پستان که غدد لنفاوی طی عمل جراحی برداشته می شود، فرد بیشتر احتمال دارد طی چند ماه یا چند سال به ورم لنفاوی دچار شود.

این عارضه ورم لنفاوی ثانویه شناخته می شود. در نوع اولیه نیز فرد به طور مادرزادی به این بیماری مبتلاست هرچند در این افراد پاها بیش از دست ها دچار بیماری می شوند.

پره اکلامپسی: در این عارضه فشار خون افزایش پیدا کرده و موجب نارسایی در عملکرد ارگان های بدن می شود. این عارضه بیشتر پس از هفته بیستم بارداری رخ می دهد؛ اما ممکن است در هفته های نخست بارداری یا حتی پس از زایمان نیز ایجاد شود.

در دوران بارداری میزان مشخصی از ورم به ویژه در قسمت دست ها و پاها قابل پیش بینی است. هرچند، افزایش ناگهانی فشار خون ناشی از پره اکلامپسی موجب انباشت آب و افزایش سریع وزن می شود.

هنگام بارداری بروز علائمی همچون درد شکم، سردرد شدید، لکه بینی، وجود خون در ادرار و احساس سرگیجه در کنار ورم دست ها نشان دهنده ضرورت مراجعه سریع بیمار به پزشک است.